münavebe
Türkçe[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
- Heceleme: mü‧na‧ve‧be
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi مناوبه, o da Arapça مُنَاوَبَة (münāvebe) kelimesinden gelmektedir.
Ad[değiştir]
münavebe (belirtme hâli münavebeyi, çoğulu münavebeler) -si
münavebe hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
- münavebece, münavebeci, münavebecik, münavebeli, münavebesiz, münavebeyken, münavebeyye, münavebeyse
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "münavebe" maddesi