mülhem
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi ملهم (mülhem), Arapça مُلْهَم (mülhem).
Söyleniş[değiştir]
Ön ad[değiştir]
mülhem (karşılaştırma daha mülhem, üstünlük en mülhem)
- (eskimiş) esinlenmiş, ilhamlı, ilham alınmış
- Belli ki Okuyan’ın bu yorumu Kur’an’da “kaynar su” anlamında kullanılan “hamîm” kelimesine “ümitsizlik iksiri” gibi son derece tuhaf bir anlam yükleyen Muhammed Esed’in keyfîlikten başka bir temeli bulunmayan mecazî yorum anlayışından mülhem gözükmektedir.[1]