müşteki
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi مشتكى, o da Arapça مُشْتَكِي (müştekī) kelimesinden gelmektedir.
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
müşteki (belirtme hâli müştekiyi, çoğulu müştekiler) müşteki -si
- (hukuk) Ceza davalarında suçtan zarar gören ve failin cezalandırılmasını talep eden kişi
Çekimleme[değiştir]
müşteki adının çekimi
Üst kavramlar[değiştir]
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
Ön ad[değiştir]
müşteki (karşılaştırma daha müşteki, üstünlük en müşteki)
Çeviriler[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "müşteki" maddesi