lehçe

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Lehçe, lehce

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Osmanlı Türkçesi, o da Arapça لَهْجَةٌ(lehcetün).

Söyleniş[değiştir]

[değiştir]

lehçe (belirtme hâli lehçeyi, çoğulu lehçeler) , sahiplik şekli lehçe -si

  1. konuşma tarzı
    Onun lehçesine âşinâ olanlara göre gayet derin hikmet, pek ince mânâlar taşırdı. — Y. K. Karaosmanoğlu
  2. (dil bilimi) bir dilin bölgesel, siyasî ya da tarihî sebeplerden dolayı ses, yapı ve söz dizimi özellikleriyle ayrılan kolu
    Kendisi bütün Lehçe lehçelerine âşinâydı.

Çekimleme[değiştir]

Eş anlamlılar[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Ek okumalar[değiştir]