kut

Ayrıca bakınız: KUT, Kut, kút, kut-, кут, күт, ku̍t

Türkçe

Köken

Eski Türkçe 𐰸𐰆𐱃‎ (q̊¹ut¹).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈkut/
• Heceleme: kut

Ad

kut (belirtme hâli kutu, çoğulu kutlar)

1. (Eski Türkler, tarih) Eski Türklerde tanrı tarafından hanlara verildiğine inanılan yönetme yetkisi sayesinde devlet idaresinde güç ve yetki bakımından sahip olunan üstün güç.
2. (felsefe) mutluluk, saadet
3. (mitoloji) ilahî bir kaynaktan gelen bereket, rahmet

Çekimleme

kut adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		kut	kutlar
belirtme		kutu	kutları
yönelme		kuta	kutlara
bulunma		kutta	kutlarda
ayrılma		kuttan	kutlardan
tamlayan		kutun	kutların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	kutum	kutlarım
	belirtme	kutumu	kutlarımı
	yönelme	kutuma	kutlarıma
	bulunma	kutumda	kutlarımda
	ayrılma	kutumdan	kutlarımdan
	tamlayan	kutumun	kutlarımın
2. tekil	yalın	kutun	kutların
	belirtme	kutunu	kutlarını
	yönelme	kutuna	kutlarına
	bulunma	kutunda	kutlarında
	ayrılma	kutundan	kutlarından
	tamlayan	kutunun	kutlarının
3. tekil	yalın	kutu	kutları
	belirtme	kutunu	kutlarını
	yönelme	kutuna	kutlarına
	bulunma	kutunda	kutlarında
	ayrılma	kutundan	kutlarından
	tamlayan	kutunun	kutlarının
1. çoğul	yalın	kutumuz	kutlarımız
	belirtme	kutumuzu	kutlarımızı
	yönelme	kutumuza	kutlarımıza
	bulunma	kutumuzda	kutlarımızda
	ayrılma	kutumuzdan	kutlarımızdan
	tamlayan	kutumuzun	kutlarımızın
2. çoğul	yalın	kutunuz	kutlarınız
	belirtme	kutunuzu	kutlarınızı
	yönelme	kutunuza	kutlarınıza
	bulunma	kutunuzda	kutlarınızda
	ayrılma	kutunuzdan	kutlarınızdan
	tamlayan	kutunuzun	kutlarınızın
3. çoğul	yalın	kutu kutları
	belirtme	kutunu kutlarını
	yönelme	kutuna kutlarına
	bulunma	kutunda kutlarında
	ayrılma	kutundan kutlarından
	tamlayan	kutunun kutlarının

Türetilmiş kavramlar

• Aykut,
• Erkut,
• Tankut,
• kutça,
• kutçu,
• kutçuk,
• kutken,
• kutla,
• kutlu,
• kutsa,
• kutsal,
• kutsuz

Çeviriler

felsefe

• Türkçe:

  Eski Türkçe: 𐰸𐰆𐱃‎ (otk) (q̊¹ut¹)

mutluluk, saadet

• Almanca: Glück (de) n
• İngilizce: happiness (en)
• İsveççe: glädje (sv) g
• Türkçe:

  Eski Türkçe: 𐰸𐰆𐱃‎ (otk) (q̊¹ut¹)

tarih, Türkler

• Türkçe:

  Eski Türkçe: 𐰸𐰆𐱃‎ (otk) (q̊¹ut¹)

Kaynakça

• TDK Divan-ü Lugati't Türk veri tabanı

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe 𐰸𐰆𐱃‎ (q̊¹ut¹).

Söyleniş

• Heceleme: kut

Ad

kut

1. kut

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.