kibir

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Osmanlı Türkçesi كبر‎, o da Arapça كِبِر(kibir) kelimesinden gelmektedir.

Söyleniş[değiştir]

[değiştir]

kibir (belirtme hâli kibiri, çoğulu kibirler)

  1. büyüklük, ululuk
  2. kendini beğenme, başkalarından üstün tutma
  3. benlik, büyüklenme, gurur
    Süheyl o gün orada saçma kibrine kapılmayıp tek bir kelime, Serap'ın beklediği iki heceli tek bir kelime söylemiş olsaydı, her şey değişebilirdi. - H. Taner.

Çekimleme[değiştir]

Deyimler[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Ek okumalar[değiştir]