karamak

Türkçe

Eylem

karamak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi karar)

[1] Hor görmek

[2] Karalamak, kara çalmak, lekelemek

[3] Kötülemek, yermek

Çağatayca

Eylem

[1] Bakmak, nazar etmek, gözetmek

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "karamak" maddesi

Nogayca

Eylem

karamak

[1] bir yere bakmak

[2] bir şeyi aramak

[3] bakıma muhtaç bir kimseyehizmet etmek

Eş anlamlılar

[2] kıdırmak

Örnekler

1 Kayda karaysın. : Nereye bakıyorsun.

2 Er yakta karadım.  : Her tarafta baktım.

3 Balağa kara. : Çocuğa bak.