kalleş
Türkçe[değiştir]
Ön ad[değiştir]
kalleş (karşılaştırma daha kalleş, üstünlük en kalleş)
- [1] sözünde durmayıp bir işin yüzüstü kalmasına yol açan
- Gene gülümsüyordu ama artık kalleş bir hınç vardı gülümseyişinde. - T. Buğra
- [2] birine gizlice kötülük eden
Köken[değiştir]
- [1] Farsça kellaş کلاش
1. dolandırıcı
2. örümcek (eski)
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "kalleş" maddesi