kabul etmek
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- kabul etme + -k
Söyleniş[değiştir]
Eylem[değiştir]
kabul etmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi kabul eder)
- bir hediye almak
- bir şeye isteyerek veya istemeyerek razı olmak
- almak
- Bu teşhisi ister istemez kabul eden çağdaş Batılı, hastalığın sınırlarını daraltmak ister. — C. Meriç
- katına, yanına almak
- Beni bahçesinde çınar ve dut ağaçlarının gölgesinde kabûl etti. — A. Hâşim
- tasdik etmek, onaylamak
Çekimleme[değiştir]
kabul etmek eyleminin çekimi
Zıt anlamlılar[değiştir]
Üst kavramlar[değiştir]
Benzer kelimeler[değiştir]
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
tasdik etmek
|
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "kabul etmek" maddesi