kabuk
Türkçe[değiştir]
Ad[değiştir]
kabuk (belirtme hâli kabuğu, çoğulu kabuklar) -ğu
kabuk hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
- bir şeyin üstünü kaplayan ve onu dış etkilere karşı koruyan, kendiliğinden oluşmuş sertçe bölüm, kışır
- Ağaç kabuğu.
- Meyve kabuğu.
- Midye kabuğu.
- ekmeğin pişme sırasında içinden daha çok sertleşen dış bölümü
- (gök bilimi) bir sıvı veya gazı dıştan saran, sert katman
- Yer kabuğu.
- (tıp) deri üzerinde bir yaranın veya sivilcenin kurumasıyla oluşan sertçe bölüm
- (hayvan bilimi) bir hayvanı dıştan örten kitinli, kalkerli, silisli, kemiksi veya boynuzsu örtü, kavkı
- Herhâlde kabuklu bir deniz hayvanının kabuğu kesmiş olacak. - S. F. Abasıyanık
Deyimler[değiştir]
ağaç kabuğu, ambar kabuğu, amber kabuğu, böcekkabuğu, beyin kabuğu, böbrek kabuğu, buğday kabuğu, çekirdek kabuğu, değerlik kabuğu, dış kabuğu, eksicik kabuğu, eyer kabuğu, kıl kabuğu, kireçtaşı kabuğu, limon kabuğu, meyve kabuğu, peynir kabuğu, silikat kabuğu, tahıl kabuğu, tohum kabuğu, yara kabuğu, yatak kabuğu, yemiş kabuğu, yer kabuğu
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "kabuk" maddesi
Gagavuzca[değiştir]
Köken[değiştir]
- Eski Türkçe qapuk
Ad[değiştir]
kabuk
- kabuk
Kaynakça[değiştir]
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki