kılıf

Türkçe

Köken

Arapça

Ad

kılıf (belirtme hâli kılıfı, çoğulu kılıflar) -fı

1. (kaplar) bir şeyi korumak için kendi biçimine göre, çoğunlukla yumuşak bir nesneden yapılmış özel kap

   Bütün vücudu sanki ziftten bir kılıf içine tıkılmış gibi idi. - Y. K. Karaosmanoğlu

2. (mecaz) yolsuz bir işe bulunan sudan gerekçe

Deyimler

dış kılıfı, kitap kılıfı, ok kılıfı

Çeviriler

çeviriler

• Fince: suojus (fi), tuppi (fi)
• İngilizce: sheath (en)
• Rusça: футляр (ru) e (futlyar), чехол (ru) (çexol)
• Tatarca: yapqıç (tt)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kılıf" maddesi