külçe
Türkçe[değiştir]
Ad[değiştir]
külçe (belirtme hâli külçeyi, çoğulu külçeler)
- [1] (madencilik) eritilerek kalıba dökülmüş maden veya alaşım
- Bilmeyenin elinde en modern aletler bir maden külçesi hâline gelir. - M. Kaplan
Köken[değiştir]
Deyimler[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "külçe" maddesi
Çeviriler[değiştir]
Ön ad[değiştir]
külçe (karşılaştırma daha külçe, üstünlük en külçe)
- [1] eritilerek kalıba dökülmüş olan
- [2] yığın durumundaki nesnelerin oluşturduğu küme
- [3] külçe durumunda olan
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
|
Çağatayca[değiştir]
Ad[değiştir]
- [1] Tarla, parça parça zurât yeri
Kaynakça[değiştir]
- KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.