köklü
Türkçe[değiştir]
Ön ad[değiştir]
köklü (karşılaştırma daha köklü, üstünlük en köklü)
- [1] kökü olan
- [2] kökleşmiş, iyi yerleşmiş, kalıcı olan, esaslı
- Onu, ondan kendine kattıklarıyla köklü bir değişime uğratmayı amaçlıyor. - A. Ağaoğlu
- [3] soylu, soyu sopu belli, iyi tanınan
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "köklü" maddesi
Çeviriler[değiştir]
çeviriler