kâtip
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
kâtip (belirtme hâli kâtibi, çoğulu kâtipler)
- (meslekler) herhangi bir kurul toplantısında konuşulanları yazan kişi
- Bir müddet sonra Talat Bey'in hususî kalemine kâtip oldum. — F. R. Atay
- Üsküdar'a gider iken aldı da bir yağmur / Kâtibimin setresi uzun, eteği çamur — Kâtibim Türküsü
Çekimleme[değiştir]
kâtip adının çekimi
Eş anlamlılar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "kâtip" maddesi