kâfir
Ayrıca bakınız: kafir |
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi كافر (ota), o da Arapça كَافِر (kāfir)
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
kâfir (belirtme hâli kâfiri, çoğulu kâfirler)
- (din) Tanrı'nın varlığını veya birliğini inkâr eden kimse
- (İslâm) Müslüman olmayan kimse
- (mecaz) acımasız, merhametsiz, zalim kimse
Çekimleme[değiştir]
kâfir adının çekimi
Eş anlamlılar[değiştir]
- (din): ateist
- (İslâm): gayrimüslim
- (mecaz): zalim
Üst kavramlar[değiştir]
- (İslâm): fâsık
Alt kavramlar[değiştir]
- (İslâm): gâvur
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
İlgili sözcükler[değiştir]
- (İslâm): kefere
Çeviriler[değiştir]
İslâm
|
Ek okumalar[değiştir]
- Vikipedi'de kâfir
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "kâfir" maddesi
Ön ad[değiştir]
kâfir (karşılaştırma daha kâfir, üstünlük en kâfir)
- (din) Tanrı'nın varlığını veya birliğini inkâr eden
- (İslâm) Müslüman olmayan
- O kâfir adamla tartışarak nereye varacağını zannediyorsun?
- (mecaz) acımasız, merhametsiz, zâlim
Ünlem[değiştir]
kâfir
- (şaka yollu sözcükler) Sevilen birine takılmak için kullanılan söz.