isteme

Türkçe[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

(fiil): IPA^(anahtar): /is.ˈte.me/
(isim): IPA^(anahtar): /is.te.ˈme/
Heceleme: is‧te‧me

Köken 1[değiştir]

Osmanlı Türkçesi استماء‎ (isteme) sözcüğünden devralındı.

Ad[değiştir]

isteme (belirtme hâli istemeyi, çoğulu istemeler), sahiplik şekli isteme -si

istemek işi
eş anlamlıları: dileme, temenni etme

Birinden bir şey istemenin işkence çekmekle eş değer olduğunu anlayacaktık. — A. Kutlu

Çekimleme[değiştir]

isteme adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		isteme	istemeler
belirtme		istemeyi	istemeleri
yönelme		istemeye	istemelere
bulunma		istemede	istemelerde
ayrılma		istemeden	istemelerden
tamlayan		istemenin	istemelerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	istemem	istemelerim
	belirtme	istememi	istemelerimi
	yönelme	istememe	istemelerime
	bulunma	istememde	istemelerimde
	ayrılma	istememden	istemelerimden
	tamlayan	istememin	istemelerimin
2. tekil	yalın	istemen	istemelerin
	belirtme	istemeni	istemelerini
	yönelme	istemene	istemelerine
	bulunma	istemende	istemelerinde
	ayrılma	istemenden	istemelerinden
	tamlayan	istemenin	istemelerinin
3. tekil	yalın	istemesi	istemeleri
	belirtme	istemesini	istemelerini
	yönelme	istemesine	istemelerine
	bulunma	istemesinde	istemelerinde
	ayrılma	istemesinden	istemelerinden
	tamlayan	istemesinin	istemelerinin
1. çoğul	yalın	istememiz	istemelerimiz
	belirtme	istememizi	istemelerimizi
	yönelme	istememize	istemelerimize
	bulunma	istememizde	istemelerimizde
	ayrılma	istememizden	istemelerimizden
	tamlayan	istememizin	istemelerimizin
2. çoğul	yalın	istemeniz	istemeleriniz
	belirtme	istemenizi	istemelerinizi
	yönelme	istemenize	istemelerinize
	bulunma	istemenizde	istemelerinizde
	ayrılma	istemenizden	istemelerinizden
	tamlayan	istemenizin	istemelerinizin
3. çoğul	yalın	istemesi istemeleri
	belirtme	istemesini istemelerini
	yönelme	istemesine istemelerine
	bulunma	istemesinde istemelerinde
	ayrılma	istemesinden istemelerinden
	tamlayan	istemesinin istemelerinin