israf
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi اسراف, Arapça إسْرَاف (ʾisrāf).
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
israf (belirtme hâli israfı, çoğulu israflar)
- gereksiz yere emek, para, zaman v.s.'ni harcama
- İsraf ve sefahat içinde yaşamaya başlamıştı. — Y. K. Karaosmanoğlu
Çekimleme[değiştir]
israf adının çekimi
Eş anlamlılar[değiştir]
Üst kavramlar[değiştir]
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
israf
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "israf" maddesi
Azerice[değiştir]
Ad[değiştir]
israf
Tatarca[değiştir]
Ad[değiştir]
israf