ir

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Eski Türkçe

[değiştir]

ir (belirtme hâli iri, çoğulu irler) -ri

  1. (kimya, metaller) metal

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Çağatayca[değiştir]

[değiştir]

  1. (primatlar) adam, erkek, er
  2. merd, irkişi, apuşka, âlet, ruculiyet

İspanyolca[değiştir]

Eylem[değiştir]

ir

  1. gitmek
    *¿A dónde vas? Nereye gidiyorsun?

Litvanca[değiştir]

Bağlaç[değiştir]

ir

  1. ve

Portekizce[değiştir]

Eylem[değiştir]

ir

  1. gitmek

Tatarca[değiştir]

[değiştir]

ir

  1. (primatlar) adam, erkek, er
  2. koca

Kaynakça[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Zazaca[değiştir]

[değiştir]

ir e

  1. (hastalık) vucutta oluşan bir çeşit hastalık