iken

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Osmanlı Türkçesi ایكن

Söyleniş[değiştir]

Belirteç[değiştir]

iken

  1. -dığı/-diği hâlde, -diği zaman, esnasında

Atasözleri[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Çağatayca[değiştir]

[değiştir]

  1. ekin
  2. arkanın ekilir tarafı

Kaynakça[değiştir]

  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.