iaşe
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi اعاشه, Arapça إعَاشَة (ʾiʿāşe).
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
iaşe (belirtme hâli iaşeyi, çoğulu iaşeler) , sahiplik şekli iaşe -si
- yedirip içirme
- İaşe son derece fena idi, açıkçası kıtlık vardı. — R. H. Karay
Çekimleme[değiştir]
iaşe adının çekimi
Eş anlamlılar[değiştir]
Kelime birliktelikleri[değiştir]
Çekimleme[değiştir]
Kaynaklar[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "iaşe" maddesi