hüküm
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi حكم, o da Arapça حٌكْم (ḥunkm)
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
hüküm (belirtme hâli hükmü, çoğulu hükümler)
- değer, aynı veya benzer vasıf
- Kocabaş Kazasker, gerçekten Sultan Mahmut'un göz bebeği hükmündeymiş. — R. N. Güntekin
- egemenlik, hâkimiyet
- geçerlilik, muteber olma; ehemmiyet, önem
- Bu işin ne hükmü var?
- karar
- Mahkeme dün hükmü açıkladı.
- (hukuk) yargı
- Hükmü doğru ve pek de yerinde olamazdı. — F. R. Atay
Çekimleme[değiştir]
hüküm adının çekimi
Deyimler[değiştir]
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
egemenlik, hâkimiyet
|
yargı
|
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "hüküm" maddesi
Ek okumalar[değiştir]
- Vikipedi'de hüküm