güz
Ayrıca bakınız: guz |
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi قوز, Eski Türkçe küz (küz).
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
güz (belirtme hâli güzü, çoğulu güzler)
- (mevsimler, meteoroloji) sonbahar
Çekimleme[değiştir]
güz adının çekimi
Üst kavramlar[değiştir]
Atasözleri[değiştir]
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "güz" maddesi
- KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.
Çağatayca[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
- Heceleme: güz
Ad[değiştir]
- yaz ile kış beyni
Gagavuzca[değiştir]
Köken[değiştir]
- Eski Türkçe küz (küz).
Söyleniş[değiştir]
- Heceleme: güz
Ad[değiştir]
güz
- (mevsimler, meteoroloji) güz
Kaynakça[değiştir]
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki
Kategori:
- Osmanlı Türkçesi kökenli Türkçe sözcükler
- Türkçe 1 heceli sözcükler
- Türkçe IPA okunuşu olan sözcükler
- Türkçe sözcükler
- Türkçe adlar
- Türkçede mevsimler
- Türkçede meteoroloji
- Çağatayca 1 heceli sözcükler
- Eski Türkçe kökenli Gagavuzca sözcükler
- Gagavuzca 1 heceli sözcükler
- Gagavuzca sözcükler
- Gagavuzca adlar
- Gagavuzcada mevsimler
- Gagavuzcada meteoroloji