evin

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Evin, Evîn, evîn

Türkçe[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

IPA(anahtar): /e.ˈvin/
Heceleme: e‧vin

[değiştir]

evin (belirtme hâli evini, çoğulu evinler) -ni

  1. (halk ağzı) bir şeyin içindeki öz, lüp
  2. (halk ağzı) buğday tanesinin olgunlaşmış içi, özü, habbe

Çekimleme[değiştir]

Eş anlamlılar[değiştir]

  • (bir şeyin içindeki öz): lüp
  • (buğday tanesinin olgunlaşmış içi): habbe

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Atasözleri[değiştir]

[değiştir]

evin

  1. ev (ad) sözcüğünün çekimi:
    1. tamlayan tekil
    2. ikinci tekil şahıs iyelik tekil

Eski Türkçe[değiştir]

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

[değiştir]

  1. tane