eriş

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Eriş

Türkçe[değiştir]

[değiştir]

eriş (belirtme hâli erişi, çoğulu erişler) eriş -şi

  1. erme işi
Bu makama eriş, ona, bir devlet reisinin tahtına veya koltuğuna kurulmuş gibi bir his verir. - Y. K. Karaosmanoğlu

Deyimler[değiştir]

eriş kurdu

Kaynakça[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kırım Tatarca[değiştir]

Ön ad[değiştir]

eriş (eriş)

  1. Dikbaşlı.

Eş anlamlılar[değiştir]

  1. ilez

Çağatayca[değiştir]

[değiştir]

  1. Necar ve marangoz dükyanı
  2. nesacın destgyahi üstüne atılan arğac dir.

Kaynakça[değiştir]

  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.