elvan

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): elˈvan, (çoğulu) elvanˈlaɾ
• Heceleme: el‧van

Köken

Arapça أَلْوَنٌ‎ (ʾelvenün)

Ad

elvan (belirtme hâli elvanı, çoğulu elvanlar)

1. (') renkler

Türetilmiş kavramlar

• elvanca, elvancı, elvancık, elvanken, elvanla, elvanlı, elvansa, elvansı, elvansız

Ön ad

elvan (karşılaştırma daha elvan, üstünlük en elvan)

1. (halk ağzı) türlü renklerde olan

   Çok aradım bulamadım dengimi / Elvan çiçeklerden aldım rengimi. - Halk türküsü

Çeviriler

türlü renklerde

• Osmanlı Türkçesi: elvân (ota)