efendim

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

efendi + -m

[değiştir]

efendim

  1. efendi (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi
    Akşam efendim geç gelmiş, çok yorulmuştu.

Söyleniş[değiştir]

Ünlem[değiştir]

efendim

  1. Bir sesleniş karşısında "buradayım" anlamında kullanılır
    Efendim?! Söylediğini anlayamadım da…
  2. Anlaşılmayan bir sözü tekrarlatmak veya karşısındakinin ne düşündüğünü sormak için söylenir
    "Efendim, mesele din elden gidiyor" diye hem alaycı, hem de kızgın bir ifadeyle konuşmaya başlarken karşısındaki sakallının yüz ifadesini dikkatle inceliyordu.
  3. Nezaket veya saygı için söze katılır
    Ondan sonra efendim, saat altıda yola koyulduk…

Söyleniş[değiştir]

Eş anlamlılar[değiştir]

  • (Anlaşılmayan sözü tekrarlatmak, sesleniş): ne (kaba)

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]