efendim
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
Ad[değiştir]
efendim
- efendi (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi
- Akşam efendim geç gelmiş, çok yorulmuştu.
Söyleniş[değiştir]
Ünlem[değiştir]
efendim
- Bir sesleniş karşısında "buradayım" anlamında kullanılır
- Efendim?! Söylediğini anlayamadım da…
- Anlaşılmayan bir sözü tekrarlatmak veya karşısındakinin ne düşündüğünü sormak için söylenir
- "Efendim, mesele din elden gidiyor" diye hem alaycı, hem de kızgın bir ifadeyle konuşmaya başlarken karşısındaki sakallının yüz ifadesini dikkatle inceliyordu.
- Nezaket veya saygı için söze katılır
- Ondan sonra efendim, saat altıda yola koyulduk…
Söyleniş[değiştir]
Eş anlamlılar[değiştir]
- (Anlaşılmayan sözü tekrarlatmak, sesleniş): ne (kaba)
Çeviriler[değiştir]
Anlaşılmayan sözü tekrarlatmak
|
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "efendim" maddesi