eşya

Türkçe

Köken

Arapça أَشْيَاء‎ (ʾeşyāʾ)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /eʃ.ˈjaː/
• Heceleme: eş‧ya

Ad

eşya (belirtme hâli eşyayı, çoğulu eşyalar) eşya -sı

1. (aletler) türlü amaçlarla kullanılan, insan yapısı, taşınabilir cansız cisimler

   Güçlük, ev bulmak ve eşyayı taşımak derdiyle başlar. — B. Felek

Açıklamalar

Arapçada şey kelimesinin çoğulundan gelmektedir.

Çekimleme

eşya adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		eşya	eşyalar
belirtme		eşyayı	eşyaları
yönelme		eşyaya	eşyalara
bulunma		eşyada	eşyalarda
ayrılma		eşyadan	eşyalardan
tamlayan		eşyanın	eşyaların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	eşyam	eşyalarım
	belirtme	eşyamı	eşyalarımı
	yönelme	eşyama	eşyalarıma
	bulunma	eşyamda	eşyalarımda
	ayrılma	eşyamdan	eşyalarımdan
	tamlayan	eşyamın	eşyalarımın
2. tekil	yalın	eşyan	eşyaların
	belirtme	eşyanı	eşyalarını
	yönelme	eşyana	eşyalarına
	bulunma	eşyanda	eşyalarında
	ayrılma	eşyandan	eşyalarından
	tamlayan	eşyanın	eşyalarının
3. tekil	yalın	eşyası	eşyaları
	belirtme	eşyasını	eşyalarını
	yönelme	eşyasına	eşyalarına
	bulunma	eşyasında	eşyalarında
	ayrılma	eşyasından	eşyalarından
	tamlayan	eşyasının	eşyalarının
1. çoğul	yalın	eşyamız	eşyalarımız
	belirtme	eşyamızı	eşyalarımızı
	yönelme	eşyamıza	eşyalarımıza
	bulunma	eşyamızda	eşyalarımızda
	ayrılma	eşyamızdan	eşyalarımızdan
	tamlayan	eşyamızın	eşyalarımızın
2. çoğul	yalın	eşyanız	eşyalarınız
	belirtme	eşyanızı	eşyalarınızı
	yönelme	eşyanıza	eşyalarınıza
	bulunma	eşyanızda	eşyalarınızda
	ayrılma	eşyanızdan	eşyalarınızdan
	tamlayan	eşyanızın	eşyalarınızın
3. çoğul	yalın	eşyası eşyaları
	belirtme	eşyasını eşyalarını
	yönelme	eşyasına eşyalarına
	bulunma	eşyasında eşyalarında
	ayrılma	eşyasından eşyalarından
	tamlayan	eşyasının eşyalarının

Üst kavramlar

• cisim

Alt kavramlar

eşya

beyaz eşya,

bulunmuş eşya,

hediyelik eşya,

mutfak eşyası,

ticaret eşyası,

süs eşyası

Türetilmiş kavramlar

• eşyaca, eşyacı, eşyacık, eşyalı, eşyasız, eşyayken, eşyayla, eşyaysa

Çeviriler

eşya

• Almanca: Ding (de) n, Gegenstand (de) e
• Arapça: أَشْيَاء‎ (ar) e (ʾeşyāʾ), أَمْتِعَة‎ (ar) d (ʾemtiʿa)
• Azerice: əşya (az)
• Felemenkçe: meubel (nl)
• Fince: esine (fi), tavara (fi)
• İngilizce: item (en), object (en), thing (en), goods (en), furniture (en), luggage (en)
• İsveççe: föremål (sv) n, ting (sv) n
• İtalyanca: oggetto (it) e
• Karaçay-Balkarca: hapçük (krc)
• Kırgızca: buyum (ky), buyum-terim (ky)
• Norveççe: gjenstand (no) e, ting (no) e
• Özbekçe: ashyo (uz), buyum (uz)
• Rusça: предмет (ru) (predmet), вещь (ru) (veşçʹ)
• Tatarca: эйбер (tt) (eyber)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "eşya" maddesi

Ek okumalar

• Vikipedi'de eşya

Lazca

Ad

eşya

1. eşya