deşik
Türkmence[değiştir]
Ad[değiştir]
deşik
- [1] Delik
Kaynakça[değiştir]
- Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.
Türkçe[değiştir]
Ön ad[değiştir]
deşik (karşılaştırma daha deşik, üstünlük en deşik)
- [1] Deşilmiş olan.
- [2] Bir yarıiletkenin buzsul örgüsünde bir eksicik yerinin boş kalması; örgüden başka eksiliklerin; buyeri doldurması bir akım oluşmasına eşdeğerdir.
Eş anlamlılar[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
Fizik Terimleri Sözlüğü TDK
Ad[değiştir]
deşik (belirtme hâli deşiği, çoğulu deşikler)
- [1] Deşilmiş yer.