dalalet
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi ضلالت, Arapça ضَلَالَة (ḍalāle).
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
dalalet (belirtme hâli dalaleti, çoğulu dalaletler)
- doğru yoldan ayrılma
- Bütün bu şeraitten daha elim ve daha vahim olmak üzere, memleketin dâhilinde iktidara sahip olanlar, gaflet ve dalalet ve hatta hıyanet içinde bulunabilirler. — M. K. Atatürk
Çekimleme[değiştir]
dalalet adının çekimi
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Benzer kelimeler[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "dalalet" maddesi