civan

Ayrıca bakınız: Civan

Türkçe

Köken

Farsça

Ad

civan (belirtme hâli civanı, çoğulu civanlar) -nı

1. yakışıklı genç erkek veya güzel genç kadın

   Henüz on yedi yaşında pembe, beyaz, saf, masum bir civandı. - Ömer Seyfettin

Çeviriler

çeviriler

• Fince: nuori (fi)

Ön ad

civan (karşılaştırma daha civan, üstünlük en civan)

1. genç ve yakışıklı

   Maşallah! Ne güzel, ne civan kişiler! - Necip Fazıl Kısakürek

Çeviriler

çeviriler

• Kürtçe: ciwan (ku), bedew (ku)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "civan" maddesi