cebe
|
Ayrıca bakınız: Cebe |
Türkçe[değiştir]
Ad[değiştir]
cebe
- [1] cep (ad) sözcüğünün yönelme tekil çekimi
Söyleniş[değiştir]
Heceleme[değiştir]
- Heceleme: ce‧be
Köken[değiştir]
Ad[değiştir]
cebe (belirtme hâli cebeyi, çoğulu cebeler)
- [1] (') silah
Söyleniş[değiştir]
Heceleme[değiştir]
- Heceleme: ce‧be
Kaynakça[değiştir]
- KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.
Çağatayca[değiştir]
Ad[değiştir]
- [1] Yürüş, reftar
- [2] Asliha-i nariye, cebhane, silah enbari, humbar-hane.