cümleten
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi, o da Arapçadan (cümle + -ten).
Söyleniş[değiştir]
Belirteç[değiştir]
cümleten
- hep birden
- Cümleten hoşgeldiniz!
- Söyleneni duymazdan gelip, kolyeyi Mehtap'ın eline tutuşturup döndüm ustayı selâmladım başımla ve sonra öbürlerini cümleten. — Emine Işınsu
Kaynaklar[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "cümleten" maddesi