bilir

Ayrıca bakınız: Bilir

Türkçe

Köken

bilmek fiilinden türetilmiştir.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /biˈliɾ/
• Heceleme: bi‧lir

Ön ad

bilir (karşılaştırma daha bilir, üstünlük en bilir)

1. bilgi sahibi

Karşıt anlamlılar

• bilmez

Sözcük birliktelikleri

• bilir bilmez