aile
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi عائله, Arapça عَائِلَة (ʿāʾile).
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
aile (belirtme hâli aileyi, çoğulu aileler), sahiplik şekli aile -si
- aynı gaye üzerinde anlaşan ve birlikte çalışan kişilerin hepsi
- aynı soydan gelen veya aralarında akrabalık ilişkileri bulunan kişilerin tamamı
- Kendilerinin hangi asil aileye mensup olduklarını bilmiyorum. — N. Hikmet
- birlikte oturan hısım ve yakınların tamamı
- eş, karı
- (biyoloji) temel vasfı bir olan dil, bitki veya hayvan topluluğu
- (toplum) evlilik ve kan bağına dayanan, karı, koca, çocuklar, kardeşler arasındaki ilişkilerin oluşturduğu toplum içindeki en küçük birlik
- Birbirlerine nasıl tutkun, yangın bir aile olduklarını sayıp döktü. — L. Tekin
Çekimleme[değiştir]
aile adının çekimi
Eş anlamlılar[değiştir]
- (bitki/hayvan topluluğu; diller; toplum): familya
Alt kavramlar[değiştir]
- (diller): dil ailesi
- (toplum): asil aile, köklü aile
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
evlilik ve kan bağına dayanan birlik
|
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "aile" maddesi
Ek okumalar[değiştir]
- Vikipedi'de aile
Fransızca[değiştir]
Ad[değiştir]
aile
- (anatomi, zooloji) kanat
Kırım Tatarcası[değiştir]
Ad[değiştir]
aile
- (toplum) aile
Manksça[değiştir]
Ad[değiştir]
aile
Kategori:
- Osmanlı Türkçesi kökenli Türkçe sözcükler
- Türkçe 3 heceli sözcükler
- Türkçe IPA okunuşu olan sözcükler
- Türkçe sözcükler
- Türkçe adlar
- Türkçede biyoloji
- Türkçede toplum
- Fransızca sözcükler
- Fransızca adlar
- Fransızcada anatomi
- Kırım Tatarca sözcükler
- Kırım Tatarca adlar
- Kırım Tatarcada toplum
- Manksça sözcükler
- Manksça adlar