şerefiye
Ayrıca bakınız: Şerefiye |
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi, o da Arapça شَرَفِيَّة (şarafiyye) (şeref + -iye).
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
şerefiye (belirtme hâli şerefiyeyi, çoğulu şerefiyeler) , sahiplik şekli şerefiye -si
- (emlâkçılık, mimarlık) bir yerin bayındır hâle getirilmesiyle çevrede bulunan mülklerin kıymetlenmesinden dolayı sahiplerinden belediyece alınan para.
- (kooperatifçilik, mimarlık) Kooperatiflerde üst katlardaki evlerin veya caddeye bakan evlerin sahiplerinden alınan fazla ücret.
Çekimleme[değiştir]
şerefiye adının çekimi
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "şerefiye" maddesi