ülfet
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
Ad[değiştir]
ülfet (belirtme hâli ülfeti, çoğulu ülfetler) -ti
- alışma
- tanışma, görüşme
- Temiz ve metin bir insan olduğu ilk ülfetinden anlaşılırdı. - Yahya Kemal Beyatlı
- dostluk, ahbaplık
- Ülfet belalı şey fakat uzlet sıkıntılı. Bilmem nasıl geçirmeliyim son beş on yılı. - Yahya Kemal Beyatlı
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
|
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "ülfet" maddesi
Osmanlı Türkçesi[değiştir]
Köken[değiştir]
Yazılışlar[değiştir]
- الفت