özek
Türkçe[değiştir]
Ad[değiştir]
özek (belirtme hâli özeği, çoğulu özekler) -ği
- (halk ağzı) bir şeyin çevreden aynı uzaklıkta olan yeri, özek
- Arabalarda ön ve arka dingili birbirine bağlayan uzun ağaç direk.
- okla boyunduruğu birbirine bağlayan demir.
- merkez
Çeviriler[değiştir]
Çağatayca[değiştir]
Ad[değiştir]
- [1] Bir, çekirdek, göbek
- [2] denizin sedası.
Eski Türkçe[değiştir]
Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.
Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:
- Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Eski Türkçe alfabesinde yazılmamıştır.
Ad[değiştir]
- [1] Belin iç yanında bulunan damar
- [2] Merkez.
Kırım Tatarca[değiştir]
Ad[değiştir]
özek
- [1] meyve ve sebzelerin en iç kısmı
Örnekler[değiştir]
- [1] "qavunnıñ özegi pek tatlı"
Kaynakça[değiştir]
- KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "özek" maddesi