öfkelenmek
Türkçe[değiştir]
Eylem[değiştir]
öfkelenmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi öfkelenir) -ir
- öfkeli duruma düşmek, kızmak, hiddetlenmek
- Boş boş baktığımı görünce öfkelenip elindekileri bir köşeye attı. - O. Pamuk
Çeviriler[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "öfkelenmek" maddesi