ödünç

Türkçe

Köken

Eski Türkçe

Ad

ödünç (belirtme hâli ödüncü, çoğulu ödünçler) -cü

1. (ekonomi) ileride geri verilmek veya alınmak şartıyla alınan veya verilen şey

Çeviriler

çeviriler

• Eski Türkçe: ötnü‎ (otk) (ötnü), ötünç‎ (otk) (ötünç)
• Estonca: laen (et)
• Fince: laina (fi)
• İngilizce: loan (en)
• Kürtçe: bi deyn (ku), bi qerz (ku), bi bore (ku), bi warn (ku)
• Rusça: заём (ru) e (zayóm)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ödünç" maddesi

Atasözleri

• Bey aşı borç, düğün aşı ödünç
• Eşek eşeği ödünç kaşır
• Kavgada kılıç ödünç verilmez
• Ödünç güle güle gelir, ağlaya ağlaya gider
• Yiğidin yiğide ekmeği ödünç, kötüye sadaka