çeç

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: cec

Çağatayca[değiştir]

[değiştir]

[1] Balık, ağ, dam

Mayaca[değiştir]

[değiştir]

çeç

  1. çiy

Kaynakça[değiştir]

  • Tahsin Mayatepek Raporları

Türkçe[değiştir]

[değiştir]

çeç (belirtme hâli çeci, çoğulu çeçler)

[1] tahıl yığını
[2] (halk ağzı) (Giresun ağzı) Kabuğu çıkarılmış fındık

Köken[değiştir]

[1] Farsça

Atasözleri[değiştir]

[1] Nisan yağar sap olur, mayıs yağar çeç olur

Kaynakça[değiştir]

  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Zazaca[değiştir]

[değiştir]

çeç n

  1. kabuğundan ayırtılmış meyvelerin kabuk kısmı