çakmak

Ayrıca bakınız: Çakmak

Türkçe

Ad

çakmak (belirtme hâli çakmağı, çoğulu çakmaklar) çakmak -ğı

[1] taşa vurulup kıvılcım çıkarılan çelik parçası

Nasıl oldu bilmem, eğilip yakarken çakaralmaz çakmak kıvılcım çıkardı.

[2] çelik, taş, cam, plastik vb. maddeden yapılmış gaz veya benzinle dolu tutuşturma aleti

Deyimler

dünyaya kazık çakmak

gözleri çakmak çakmak olmak

gözlerinde şimşekler çakmak

imzayı çakmak

kafasında şimşekler çakmak

sınıfta çakmak

Çeviriler

çeviriler

• Arnavutça: çakmak (sq)
• Azerice: çaxmaq (az)
• Eski Türkçe: çakmak‎ (otk) (çakmak), çaxa‎ (otk) (çaxa)
• Fince: sytytin (fi)
• İngilizce: age (en)
• Tatarca: çaqma (tt), qabızğıç (tt)

Eylem

çakmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi çakar) çakmak -ar

[1] vurarak sokup yerleştirmek

Çiviyi tahtaya çakmak.

[2] çivi ile tutturmak

İsa'nın ruhu eğer bugün içinden çıkmış olduğu yere inerek bu sahneyi görseydi, kim bilir patriklerini hangi oduna çakardı.

[3] kazık çakıp hayvan bağlamak

Atı çayıra çakmak.

[4] bir şeyi başka bir şeye sürtmek, vurmak veya çarpmak

Çeviriler

çeviriler

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "çakmak" maddesi

Arnavutça

Ad

çakmak

[1] çakmak

Eski Türkçe

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Eski Türkçe alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Eylem

[1] çakmak

[2] erişmek

[3] aşağı inmek (kuş)

Eylem

[1] çakmak (yakma aracı)

Türkmence

Eylem

çakmak

[1] sokmak, iğnesini batırmak, ısırmak

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.