ân

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Ayrıca bakınız: -ân

Türkçe

Ad

ân (ân)

1. Çok kısa zaman dilimi.Cüz'i bir zaman.
2. İçinde bulunduğumuz zaman, şu an.
3. (halk ağzı) İki bacak arasındaki açıklık.
4. (halk ağzı) Şalvar, pantolon, külot arası.
5. güzellik cazibesi, alım,
6. lahza, pek az bir zaman

Örnekler

1. "Bir an için hiç söylemeyeceksin sandım."
2. "Anı yaşamak lazım."

Köken

Arapça آن‎ (ar) (ʾān) (’ān) عن

Eş anlamlılar

1. Lahza, dem,

Farsça

Ân

1. Uzağı gösteren işâret ismi. Şu. Bu. O.
2. Güzellik câzibesi, melâhat, güzellik

Edat

Cemi edâtı. Kelimenin sonuna getirilerek cemi' yapılır.

Meselâ

• Âlimân: Âlimler. Anân: Onlar. Merdân: Adamlar. İnsanlar. Zenân: Kadınlar.Kelimenin sonuna getirilerek sıfat edatı yapılır: Ters: Korku. Tersân: Korkak.Kelimeyi

Zarf yapar

Güyân: Söyliyerek

Arapça

• An Arabçada harf-i cerrdir. Ekseri ismin, kelimenin başına getirilir. Türkçe karşılığı "den, dan" diyebiliriz.
• Bedel için olur. Meselâ: Ona bedel ben geldim, cümlesinde olduğu gibi.
• tâlil için olur, bu'd yerinde kullanılır.
• zarfiyyet için, mücâveze için ve harf-i cerr olan "min" mânasına, "bâ" mânasına,
• istiâne için, zâid olur.
• (te'kid için) temim kabilesinin an'anesine göre, hemzeyi, ayn harfine benzeterek "en: "yerinde (an: ile telâffuz edilir.
• cânib (taraf, cihet, yan) mânasına da gelebilir.